มะเร็งเต้านม เรื่องที่ 1

ในวันแรกที่เราไปโรงพยาบาล คุณหมอก็เริ่มตรวจตามขั้นตอนของคุณหมอ เรามีความรู้สึกว่าเราเครียด นั่งรอคิวตรวจอยู่ในโรงพยาบาลไม่ได้ ต้องไปนั่งรออยู่ข้างนอกเพราะเราเครียดและความคิดสับสนใปหมดว่าเราต้องเป็นแน่เลย วันฟังผลเรานั่งกระสับกระส่ายและผลก็ออกมาว่าเราเป็นจริงๆ 
 เขาได้ฟังจากหมออยากจะร้องไห้แต่น้ำตาไม่ไหลเพราะน้ำตาตกในเราก็ได้กำลังใจจากคุณหมอว่าไม่ต้องกลัวโรคนี้เขารักษาได้แล้วหมอบอกว่าคนเราถ้าไม่ถึงคราวตายก็ไม่ตายหรอก บางคนเด็กกว่าเราเขาก็ยังเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตเลย เราเริ่มคิดว่าจริงเริ่มมีกำลังใจสู้ขึ้นมาบ้างที่หมอพูดอย่างนี้คงจะเห็นเรากลัวเพราะญาติบอกว่าหน้าเราซีดมาก ญาติก็ปลอบให้กำลังใจเหมือนกันแล้วหมอก็นัดวันผ่าตัดเอานมออก 1 ข้างเพราะเราเป็นมะเร็งเต้านมและกรักษาโดยเคมีบำบัด เราไปโรงพยาบาลบ่อยเราเริ่มไม่เครียดแล้วเพราะได้กำลังใจจากแพทย์ พยาบาล คนป่วยด้วยกันและญาติคอยให้กำลังใจว่าเราต้องผ่านตรงนี้ไปให้ได้
เรารักษาตามที่หมอสั่งทุกอย่าง อยู่มาได้ 5 ปีพอดี เราก็กลับมาเป็นอีกทีนี้มะเร็งกระจายมาที่กระดูกก่อนรักษาเราปวดมาก ปวดขาเหมือนเราเป็นตะคริวตลอดเวลาต้องกินยาแก้ปวดตลอด ปวดมากจนเดินไม่ได้ต้องนั่งรถเข็น หมอเริ่มต้นการรักษาด้วยเคมีบำบัดก่อน เชื่อมั้ยว่าให้ยาเคมีบำบัดครั้งแรก เราหายปวดแบบไม่ต้องกินยาแก้ปวดอีกเลย ให้ยาครบเราก็เริ่มมาฉายรังสี เราไม่เคยกลัวเคมีบำบัดหรือฉายรังสีเลยเพราะเรากลัวความเจ็บปวดมากกว่าทุกวันนี้เรารักษาตามหมอสั่งจนครบทุกอย่าง เราก็กลับมาเดินได้เหมือนคนปกติอีกครั้ง
 
อรพรรณ  โชติวรรณ์ 089-4574781
190/175 ถนนพระราม4 ซ.ริมคลองไผ่สิงห์โต
แขวงคลองเตย เขตคลองเตย ก.ท.ม.